Finn: Wat is het toch een lieverd!

16-1-2022

Zo knap hoe Finn zonder woorden te gebruiken mij van de week iets heel erg duidelijk maakte.
Hij had het weer helemaal bij het juiste eind.

Het was donderdag avond, O ja, ik moet nog naar Finn, ik heb eigenlijk geen tijd. Ik moet nog de keuken opruimen, een was in de wasmachine doen, een facebook bericht maken voor OEKA Coaching, een Instagram post plaatsen. Er moet ook nog wat veranderd worden aan de website, ik moet nog een email beantwoorden en het brood is op.

Finn moet dan maar een vrije dag krijgen. Ik kleedde me niet eens om en ging naar hem toe. Al append liep ik de stal binnen. Finn had geen aandacht voor mij en draaide zijn kont naar mij toe. Ik deed hem zijn halster om, dat koste moeite, want hij wilde zijn hoofd niet omhoog doen. Hij sjokte achter mij aan naar buiten. Ik zette hem op de zandbak en liep met mijn telefoon in mijn handen weer terug naar de stal. Ik mestte snel zijn stal. Keek een paar keer op Facebook of er misschien al een reactie was. Na het mesten maakte ik een Instagram post toen ik naar Finn ging om hem te halen. Hij kwam niet naar mij toe. Hij bleef in het achterste hoekje staan en wende zich van mij af. “Jeetje moet ik je nou ook nog komen halen” dacht ik geïrriteerd. Ik deed het halster om en nam hem mee. Blijkbaar had ik zijn halster niet vastgemaakt. Ik liep nog steeds met mijn telefoon in mijn hand. Finn bleef stil staan, schudde met zijn hoofd en ik hoorde het halster achter me op de grond vallen. Het halster weer omgedaan, vastgemaakt en naar de poetsplaats gelopen. “O ja nog even dat ene mailtje beantwoorden”. Ik stond met mijn rug naar Finn toe en hij legde zijn hoofd op mijn schouder. “Ja ja wacht nou even”. Hij gaf mij een duw met zijn hoofd tegen mijn rug. Waar ik best van schrok. Ik liep naar de kast legde mijn telefoon daar neer en kwam terug bij Finn. “Sorry Finn nu ben ik er. Ik ben er nu 100 procent voor jou en mij. Zullen we toch nog even fijn gaan poesten en werken” zei ik tegen hem. Finn brieste en we hebben echt contact, hij wreef zijn neus tegen mijn hand. Hij heeft super zijn best gedaan met zijn werk, ik ervaarde echt een succes moment met hem, omdat we echt 100 procent in samenwerking waren en een vooruitgang maakte in zijn training. Daardoor kon ik echt even los komen van alles wat van mijzelf moest. Even ontspannen en loslaten is zo belangrijk. Om daarna weer met volle moed verder te kunnen gaan!

Op het moment dat hij mij duwde realiseerde ik me dat hij mij de hele tijd al iets probeerde te vertellen, maar ik er gewoonweg niet bij was met mijn hoofd. Hij vertelde het al met van me weg draaien en zijn halster niet om willen. Te sjokken achter me aan. Door niet naar me toe te komen in de zandbak. Door stil te staan en zijn halster af te schudden. Door zijn hoofd op mijn schouder te leggen voor aandacht en me uiteindelijk te duwen. Hij vertelde mij dat ik afgeleid was. Er niet 100 procent bij. Heel veel dingen te gelijk aan het doen was, waardoor ik eigenlijk alles maar half deed. Ik kan nu inzien dat ik dat niet alleen bij hem deed maar eigenlijk al de hele week. Ik wilde te veel, teveel te gelijk, alles moet nu. Finn liet mij zien dat dat niet gaat werken. Door niet mee te werken. Door ook andere dingen te doen dan dat ik van hem verwachte. Als je ergens je volle aandacht aan besteed, dan heb je meer kans van slagen. Ik realiseer me dat ik ook even mag loslaten en tijd moet vrij maken om te ontspannen en op te laden.

Bedankt Finn voor deze mooie les, waarin je mij weer liet zien hoe jij mensen kan helpen dingen in te zien die nog niet zo duidelijk waren, hen in de weg zitten of onbewust gebeuren.

Ik stel Finn graag nog een keertje aan jullie voor op mijn website. Finn mag mij namelijk ook ondersteunen bij verschillende hulpvragen.